Wraz z gwałtownym rozwojem komunikacji samochodowej w Polsce motoryzacja wywołała duże zmiany klimatu akustycznego. Konsekwencją przyrostu ilości pojazdów samochodowych jest zwiększony stopień obciążenia środowiska hałasem drogowym. Nadmierna emisja hałasu komunikacyjnego spowodowała wzrost uciążliwości na terenach położonych w bezpośrednim sąsiedztwie ciągów komunikacyjnych. Jednym ze sposobów zmniejszenia hałasu związanego z ruchem drogowym jest zastosowanie ekranów akustycznych.
Równocześnie obowiązujące przepisy nakładają na Drogowców obowiązek ograniczenia hałasu ulicznego do poziomu wymaganego odpowiednimi normami i rozporządzeniami. Dotyczy to zarówno dróg nowo projektowanych i budowanych jak i już istniejących w przypadku ich rozbudowy lub modernizacji. W przypadku, gdy drogi nie można poprowadzić w odpowiedniej odległości od zabudowań gwarantującej niski hałas należy wykonać bariery dźwiękochłonne zmniejszające natężenie hałasu ulicznego docierającego do zabudowań. Taką metodą ograniczenia hałasu ulicznego jest budowa w pobliżu dróg pochłaniających Ekranów Akustycznych.
Ekran akustyczny lub dźwiękochłonny jest to naturalna lub sztuczna przeszkoda, ustawiona na drodze między źródłem hałasu a punktem obserwacji, za przeszkodą powstaje obszar o zmniejszonym natężeniu dźwięku zwany cieniem akustycznym.
Swoją użyteczność ekrany zawdzięczają dwóm podstawowym parametrom fizycznym - izolacyjności akustycznej oraz współczynnikowi pochłaniania dźwięku. Pierwszy z nich odpowiedzialny jest za ilość energii akustycznej jaka przedostanie się przez sam ekran do strefy przez niego chronionej, a drugi parametr za ilość energii fali dźwiękowej jaka zostanie odbita ponownie w stronę źródła dźwięku.
Drogowe ekrany akustyczne wykonuje się z przezroczystych lub półprzezroczystych płyt szklanych, głównie z poliwęglanu lub szkła akrylowego (ich działanie polega zwykle na odbijaniu fali dźwiękowej).
Plexiglas to nazwa handlowa jednego z producentów płyt akrylowych. Często w języku potocznym tak określa się każdą płytę akrylową.
PLEXIGLAS jest wylewanym zbrojonym szkłem akrylowym, zawierającym zintegrowane włókna poliamidowe w kolorze czarnym lub bezbarwnym. Włókna te zapobiegają powstawaniu wolnych odłamków w przypadku zniszczenia płyty.
Szkło akrylowe
Szkło organiczne; inaczej pleksi, pleksiglas, metapleks – przezroczyste tworzywo sztuczne, którego głównym składnikiem jest polimer – poli(metakrylan metylu) (PMMA). Niektóre rodzaje pleksiglasu zawierają też pewne ilości innych polimerów i kopolimerów poliakrylowych.
Właściwości:
- duża przezroczystość w zakresie światła widzialnego
- odporność na działanie ultrafioletu, dzięki czemu nie występuje proces żółknięcia materiału
- łatwość obróbki, tworzywo ma właściwości termoplastyczne
Płyty z poliwęglanu litego UV
Poliwęglan lity (znany też jako „bezpieczne szkło”) to materiał budowlany o doskonałych właściwościach optycznych, termicznych oraz mechanicznych. Łączy w sobie wysoką odporność na uderzenia oraz elastyczność przy niskiej masie własnej. Cechuje go możliwość stosowania w szerokim zakresie temperatur (od –40 do +135°C). W budownictwie poliwęglan lity stosowany jest często do wykonania oszkleń zabezpieczających. Płyty z poliwęglanu litego bez ochrony UV przeznaczone są do aplikacji wewnętrznych.
Płyty XT
Najbardziej popularnym obecnie typem płyt akrylowych są płyty ekstrudowane XT, powszechnie stosowane w ekranach drogowych. Płytami o specjalnych właściwościach są płyty zbrojone, stosowane w miejscach gdzie poniżej ekranu odbywa się ruch ludzi lub pojazdów np. autostrady, trakcje kolejowe, drogi i mosty.
Korzyści wynikające w różnego typu zastosowaniach konstrukcji z płyt akrylowych zbrojonych to :
- Izolacja hałasu
- Uniknięcie zjawiska tunelowego
- Większe bezpieczeństwo dzięki dobrej widoczności
- Ochrona przed odpryskiwaniem dzięki elastycznym włókno
- Zachowanie atrakcyjnych widoków krajobrazowych
- Lepsza orientacja kierowcy dzięki dobrej widoczności
- Ochrona przed wiatrem
- Ochrona przed rzucanymi kamieniami.